- rozbeczeć się
- сов.1) забле́ять (громко)2) разг. разреве́ться, распла́катьсяSyn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozbeczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, rozbeczeć sięczę się, rozbeczeć sięczy się, rozbeczeć sięczał się, rozbeczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: zacząć głośno beczeć : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozbeczeć się — dk VIIb, rozbeczeć sięczę się, rozbeczeć sięczysz się, rozbeczeć siębecz się, rozbeczeć sięczał się 1. «w odniesieniu do zwierząt: zacząć głośno beczeć» Rozbeczały się owce, kozy. 2. pot. «rozpłakać się głośno, wybuchnąć płaczem» Dziecko… … Słownik języka polskiego
rozryczeć się — dk VIIb, rozryczeć sięczę się, rozryczeć sięczysz się, rozryczeć sięrycz się, rozryczeć sięczał się, rozryczeć sięczeli się 1. «o niektórych zwierzętach: zacząć ryczeć głośno, przeciągle» Bydło się rozryczało. przen. Rozryczały się syreny… … Słownik języka polskiego
rozmazać — dk IX, rozmazaćmażę, rozmazaćmażesz, rozmazaćmaż, rozmazaćał, rozmazaćany rozmazywać ndk VIIIa, rozmazaćzuję, rozmazaćzujesz, rozmazaćzuj, rozmazaćywał, rozmazaćywany «mażąc rozprowadzić, rozetrzeć coś; rozsmarować» Rozmazać farbę. Rozmazać… … Słownik języka polskiego